İki hafta önce bir toplantıdayız…

 

Toplantıyı düzenleyen makamın sahibi ve üç kişilik ekibi salona girdiler…

 

Emir Yusuf’un babası konuşmasına başladı.

 

47 yaşındayım demedi ama sanırım 47 yaşında olsa gerek.

 

“Konyalıyım” diyor…

 

"Babam esnaf idi” diyor…

 

Konya şivesi ile konuşmayı ihmal etmiyor espri yaparken…

 

Aslına sadık belli…

 

“Bizim Emir Yusuf” dediğinde anladım ki; Emir Yusuf’un babası idi…

 

Yani Emir Yusuf’u tanımıyorum…

 

Altı ay önce bu şehir de göreve başlamış; Emir Yusuf’un babası…

 

Devlet adamı; Emir Yusuf’un babası.

 

Evladına ne kadar güzel bir isim koymuş…

 

Aslında oğluna bu isimi koymuş olması bile onun kişiliğini anlatmıyor mu?

 

Devlet de yönetici olacaksın ve çıtan en az özel sektör imalatları düzeyi olacak.

 

Suriyelileri; Allah misafiri kabul edeceksin ama sapkın ve hırsızlarını da kendi insanlarına karıştırmadan tecrit edeceksin…

 

Ne kadar ince bir düşünce.

 

Ailesine bakar gibi bakıyor insanlarına,  anlaşılan bu…

 

Ödül ve ceza sistemine inanıyor; Emir Yusuf’un babası…

 

Avrupayı incelemiş belli ki; araştırmadan adım atmaz Emir Yusuf’un babası…

 

Konuşma konusu olan sektörde neler döndüğünü de çok iyi biliyor.

 

Hatta sektördekilere “hakkınızı kimseye yedirtmem” diyor, hem de “haddinizi aşar devletin parasına zarar vermeye kalkarsanız da izin vermem” diyor…

 

Kimin ne yaptığının farkında Emir Yusuf’un babası…

 

Parayla haber yapan ve yaptıranları iki kelimeyle yerden yere vuruyor.

 

Devletin işlerini çala-pala yapanların korkulu rüyası olacak Emir Yusuf’un babası…

 

“İltimas yok” diyor…

 

Çok dobra…

 

Teknolojiyi yakından takip ediyor…

 

Konuşmasında bunu anlıyorsunuz.

 

Piyasayı yakından izliyor bunu anlıyorsunuz…

 

“Yağcılık yaparak vakit kaybetmeyin” diyor açıkça ve ekliyor “eleştirilerinizle bize yön verin, bunu istiyorum” diyor…

 

Cesur,

 

Ahlaklı,

 

Kararlı…

 

Konuşmasında “son uyarı” hissi uyandırıyor…

 

Yenilikçi…

 

Çalışkan insanları seviyor…

 

Yağcılardan nefret ettiği belli…

 

Emir Yusuf’un Babasına; sanki “Yazıcıoğlu bey” diyesim geliyor bazı yönlerden…

 

Ama bence daha farklı Emir Yusuf’un Babası…

 

Emir Yusuf çok şanslı bir çocuk…

 

Toplantının yapıldığı şehrin halkını da çok şanslı buldum.

 

Çünkü onlar da birer Emir Yusuf, Emir Yusuf’un babası için…

 

Emir Yusuf’un Babasını 34 yıl önce tanısaydım; eminim devlet memuru olurdum. Çünkü Emir Yusuf’un babası ile çalışmak büyük ayrıcalık olurdu…

 

Zevkle ve keyifle çalışırdım…

 

Çünkü Emir Yusuf’un babası gibi insanlar bu devlet için büyük şans…

 

Ha bir de yardımcısı var ki; Emir Yusuf’un babasının göz bebeği olduğunu anlıyorsunuz…

 

Eminim altı yıl kalsa bulunduğu şehirde, her şey çok farklı olacak…

 

Caddelerde Suriyeli dilenci yok…

 

Fuhuş yapan Suriyeliler kamplara gönderilmiş…

 

Emir Yusuf’un babasından her İl’e bir tane lazım…

 

Ama Emir Yusuf’un babası belli ki; seçilip gönderilmiş buraya…

 

Emir Yusuf çok şanslı…

 

O şehir de yaşayanlar da en az Emir Yusuf kadar şanslı…

 

Emir Yusuf’un babası geleceğin; Bakan’ı ve belki de Başbakan’ı; görürsünüz…

 

Emir Yusuf’un babası; kim?

 

Merak edin…

 

Ama ben Emir Yusuf’u merak ediyorum…