ESKİDEN bir mahallede ve sokakta vefat eden olunca, insanlar tanısın, tanımasın saygılı davranırdı.
Televizyonun, radyonun sesini açmaz, sesli gülmez, acılı ailelerin acılarına sessizce ortak olunurdu.
Onların yası bitine kadar yas çekilirdi…
Şimdilerde ise insanlar çok bencilleşti…
Sadece kendi duygu ve düşüncelerine önem veriyor, kendi markasını öne çıkarmak adına bol bol objektiflere poz verip, haber yaptırıp, cenaze olmuş hele hele şehit olmuş hiç fark etmiyor ve keyfine bakıyor.
Hele birde makam ve maddi açıdan güçlüyse eğer, kendisine her türlü davranışı hak sanıyor.
Ben bunlara sonradan zengin olanlar diyorum…
*
Gösteriş veya bir yerlere yaranmak için olmadıkları şekilde gözüküyor bu insanlar…
Değme oyunculara taş çıkaracak gibi oynuyorlar adeta.
Artık paraları olduğu için kendilerini korkunç derece güçlü ve güvenli hissediyorlar.
Bu sonradan zengin olanlarda tıpkı o eskiden gelen gurbetçiler gibi hava derdinde.
İşleri güçleri mallarını saymak, zengin olduklarını etrafın gözüne sokmak.
Eğer işyerleri, varsa genelde akrabaların işsiz olanları yanlarında çalıştırıp EGO'larını şişiriyorlar. Biz şu kadar insana ekmek veriyoruz havası ile mutlu oluyorlar.
Oysa o çalışanlara hak ettikleri ücretleri ödemiyorlar bile.
*
Sözün özü şu:
Bunlar ne cenazeye, ne şehide saygı duyuyor, vur patlasın, çal oynasın ulu orta göbek atmayı marifet sayıyorlar.
İki bina diğer tarafta şehit ailesinin yüreği kan ağlarken, bunlar bahçede yeni moda adıyla barbekü partisi veriyorlar, etleri közde kızartıp, bol soğanla tüketiyorlar.
Ne içiyorlarsa kafaları her daim iyi bunların, yüzlerinde yılışık bir gülümseme ile hep mutlular.
Kalpleri o kadar kara ve sevgisiz ki yüreği yanan bir ananın yürek sesini, evladını kaybeden bir şehit babasının kan çanağına dönmüş gözlerini görmüyorlar.
Bunlar dünyaya yemeye, içmeye, gülmeye, eğlenmeye gelmişler sanki.
Sadece kendi canları yanınca acıyı, sadece kendi yakınları vefat edince ölümü hatırlıyorlar.
Gözlerinde para ışıltısı ile para, para diye bakıyor, para kazanmayı marifet sayıyorlar.
*
Bu ülkede gelmiş geçmiş şehitler, gaziler olmasa ne olacaktı düşünmek yok.
Kendiler keyifle göbek atarken onların güvenliği için kendi canını hiçe sayan şehit ve gazi olan, onların evlatları evlerinde rahat uyusun diye kendi evlatlarını yetim, yarım bırakan güvenlik güçlerinden habersizmiş gibi davranıyorlar.
Kendi kibirlerinden öylesine kör olmuşlar ki, şehitleri bile önemsemiyorlar...
*
Ve ben bu insanların ismi, cismi, mevkisi ne olursa olsun ifşaa etmekten keyif duyacağım…
Hadi göreyim sizi beyler…
