ÖLÜM geldi.
Apansız ve beklenmedik bir şekilde...
Oysa daha dün telefonda konuşmuştuk…
‘’Ben kimseden esirgemem. Konuşacağım sözü pat diye yüzüne söylerim’’ demişti…
*
AK Parti Onikişubat İlçe Kongresinde:
Bu da muacir!
Yani bizden!
Diye tanıtılan bir basın müdürüne, ''eyvallah ama ben bunun başkanını sevmim’’ dediğini duymuş aramıştım…
Yine esmişsin kardeşim programda deyince…
‘’Konuşurum ben Patron’’ demişti…
Dobraydı yani…
Kimseden çekinmezdi…
Toplantıların konuşkan yüzüydü…
*
Kimden mi bahsediyorum:
Tabi ki Lütfi Yıkan’dan…
Ölüm geldi. Ve onu bizden ayırdı…
Bu sabah klavyelerin tuşuna basarken…
Kelimeler boğazıma düğümleniyor…
Ellerim harflere basıp yazarken titriyor…
*
Ne diyebilirim ki:
Erken oldu be Lütfi’m…
Cidden erken oldu…
Bu gidişin bizi derinden yaraladı…
Demekten başka…
*
Mekânın Cennet olsun kardeşim…
Nur içinde yatasın…
