Cihan harbi günlerinde,
Yokluk-kıtlık anlarında,
Kanlı cenk meydanlarında,
Pek direndi Çanakkale.
Saldırdılar toprağıma,
Girmeğe, bahçe, bağıma,
Göz diktiler Otağıma,
Pek direndi Çanakkale.
Anadolu aslanları,
Yurdumun bütün canları,
Kahretti, o sırtlanları,
Pek direndi Çanakkale.
Ordusu ve komutanı,
Savundular bu vatanı,
Aktı gâzî – Şehîd kanı,
Pek direndi Çanakkale.
Korkmadık biz, hiç ölümden,
Kaçtı düşmanlar önümden,
Yer-gök inledi ünümden,
Pek direndi Çanakkale.
Deniz, kara; Kan, ter, gubâr,
Yüz binlere oldu mezâr,
Çıktı semâya âh-u zâr,
Pek direndi Çanakkale.
Topyekün olup seferber,
Zafer kazandık berâber,
Ders verdi âleme bu yer,
Pek direndi Çanakkale.
Bu sevdâ vatan sevdâsı,
Sevdâların da en hası,
Var mı ki, bundan dahası?
Pek direndi Çanakkale.
Îman, azimle savaştık,
Aşılmaz engeller aştık,
Merâmımıza ulaştık,
Pek direndi Çanakkale.
Dünyâ bizi aldı kâle,
Düşmüş iken, halden hâle,
Rabbim erdirme zevâle
Pek direndi Çanakkale.
Peh direndi Çanakkale.
Peh: Farsça kökenli kelime; aferin, aşk olsun,ne güzel
