6 Şubat depremlerinden sonra umutla yerleştirildikleri Kurtlar TOKİ konutlarında, depremzedeler hâlâ temel ihtiyaçlardan mahrum. Kanal Maraş olarak gittiğimiz bölgede, yaşadıkları sıkıntıları anlatan 3 kadın, acı gerçeği gözler önüne serdi.
Doğalgaz varmış gibi gösterildi ama hiç verilmedi
TOKİ binalarının önüne doğalgaz kutuları konulmuş, borular döşenmiş, yollar kazılmış. Ancak doğalgaz hâlâ verilmedi.
Depremzedeler ise mecburen kömürle ısınmak zorunda bırakılmış. Yaz sıcağında bile bu durumun etkisi sürüyor; çünkü hâlâ yemek pişirmek için tüp kullanılıyor.
Geçtiğimiz hafta yaşlı bir çiftin evinde tüp patlaması sonucu yangın çıktı. Bu olay, konutlardaki tehlikeyi bir kez daha ortaya koydu.
Bir anne, işe giderken çocuklarını evde yalnız bırakmak zorunda kaldığını söyleyerek feryat ediyor:
“Evde patlama olur mu, çocuklara bir şey olur mu diye her gün korku yaşıyorum.”
Kömür ısıtmıyor, elektrik kısıtlı: İki ucu yangın tehlikesi
Kömürle ısınmanın kışın çözüm olamadığını belirten vatandaşlar, yaz aylarında da tüp ve elektrikli aletlerle uğraşmak zorunda kalıyor.
Kömür kalitesiz, hem ısıtmıyor hem de tüm binayı duman ve kokuya boğuyor. Her daire kömür için kışın 32 bin TL ödüyor.
Isınma yetmeyince insanlar elektrikli ısıtıcılar kullanıyor, ancak yönetim “Elektriği çok kullanmayın, sorun olabilir” diyerek uyarıda bulunuyor.
Asansör Bozuluyor, Yardım Eden Yok
Asansörler sürekli arıza yapıyor. Depremzede ailelerde çok sayıda yaşlı, çocuk ve ampüte birey var.
Vatandaşlar saatlerce asansörde mahsur kalıyor, ancak yönetime ulaşılamıyor:
“Yöneticiyi arıyoruz, açmıyor. Aidat veriyoruz ama asansör yok, hizmet yok!”
Aidat ver, hizmet alma: Gecikirse faiziyle öde
Her ay düzenli olarak aidat toplanıyor. Aidatın içinde peyzaj gibi hizmet kalemleri de var. Ama ortada bir çiçek bile yok.
Evlerin önünde haftalardır açık bırakılmış kanalizasyon çukurları var.
Vatandaşlar bir de şu sorunla karşı karşıya:
“Aidatı bir gün geç yatırınca, ertesi ay faiz işletiyorlar. Ne hizmet var, ne çözüm; ama faiz hemen geliyor.”
“Depremde Ölmedik Ama Burada Tükeniyoruz”
TOKİ’ye yerleştirilen depremzedeler artık seslerini duyurmak istiyor.
“Bu evlere umutla geldik. Ama şimdi her gün tüp korkusu, kömür kokusu, asansör arızası ve borçla yaşıyoruz. Bu da yaşam mı?”
Yetkililere çağrıları net:
“Lütfen artık sesimizi duyun. Evlere doğalgaz verilsin, aidat adil olsun, çocuklarımız güvende yaşasın.”
Kanal Maraş olarak bu ihmaller zincirinin takipçisi olmaya devam edeceğiz.