Bir Maraşlı ile başka şehirde ya da ülkede karşılaşın; boynunuza sarılsın.

Otobüs veya uçakla Maraş’a kadar gelirken iyi bir yol arkadaşısınız. Maraş toprağına ayak bastığınız an; kimya değişimi yaşanır.

O başka yerdeki can ciğeriniz ya da yolda yoldaşınız olan insan; birden kimlik değiştirir ve farklı bir insan oluverir.

Bunun sırrı veya hikmeti nedir? Bir bilene de rastlamadım.

Maraşlı Maraş’ta bir Maraşlıyı sevemiyor mu?

Maraş’ta iyi bir iş yapan varsa; ilk muhalif biziz.

Maraş’ta fakir varsa, bir türlü inanmayız.

Yemeğe yakın illere gidilir.

Lokanta açılır bir ay oturacak yer bırakmayız. Bir ay sonra masalar sebil…

Bir sektörde boşluk var ise; kimse o iş’e başlamaz. Ama ilkinden sonra onlarcası açılır. Tarhanacı, yufkacı, dondurmacı, biberci, tekstilci…

Her şeyin ÖZ olanını severiz…

Önce ……………….. lokantası, sonra ÖZ …………………….. lokantası.

Önce ……………….. firması, sonra ÖZ ……………… firması.

Bükemediğimiz bileği öpmek bilmeyiz.

Yabancıyı yüceltiriz, Maraşlıyı gömeriz.

Her işten anlarız, her şeyi biliriz.

Müdürlerimiz yabancı olmalı, vekilimiz Maraş’ta yaşamamış olmalı.

Firmamızı Maraşlıya emanet etmeyiz. Şehir dışında başarı kazanan Maraşlıyı da getirip vezir etmeyiz.

Maraşlıyı sevmeyiz.

Suriye’den ithal fakire yardım etmeli, Pazarcı Suriyeli olmalı.

Yöneticinin makbulü; İstanbul’dan, Adana’dan, Denizli’den olmalı.

Otomobil başka şehirden alınmalı. Kıyafet komşu iller veya Ankara, İstanbul dan…

Maraşlıyı sevmek, Maraşlıya Maraş da değer vermek, çalışana destek olmak, başaranı alkışlamak, teşvik etmek GERÇEKTEN ÇOK MU ZOR?

Paylaşmak gerek hayatı, sonumuz belli…

Bu güzelim havamız, bu muhteşem suyumuz mu dokunuyor ?

Maraşlıyı Maraş’ta sevmemeyi SEVEMİYORUM…