ÜÇ gün önce toprağa verdiğimiz Ahmet Dayı’mın taziyesi için…

Eşten, dosttan ve “Bir okurunuz olarak başsağlığı diliyorum” diye yazılmış o kadar çok mesaj aldım ki...

Bir o kadar da çok telefon...

Aramız az buçuk limoni olduğu halde arayanlar...

Daha önce ağır şekilde eleştirdiğim halde taziye bildirenler...

Gelenler, gidenler...

Hepsine eksiksiz bir karşılık verememenin sıkıntısını çekiyorum.

*

Buradan bir “açık teşekkür” ederek borcumu ifa edemem, farkındayım.

Ama yine de deneyeceğim:

Mesaj yazana…

Telefon ile arayana…

Gelene, gidene…

Çok teşekkürler.

*

Ayrı ayrı hepinize...

Sabır dileklerinize...

Rahmet temennilerinize...

Acıyı paylaşmak için sergilediğiniz dayanışmaya...

Çok ama çok teşekkürler.

*

Acılar evinizden uzak olsun.

Mutluluklar sizinle olsun.

Sağ olun var olun…