ÜÇ gün önce toprağa verdiğimiz Ahmet Dayı’mın taziyesi için…
Eşten, dosttan ve “Bir okurunuz olarak başsağlığı diliyorum” diye yazılmış o kadar çok mesaj aldım ki...
Bir o kadar da çok telefon...
Aramız az buçuk limoni olduğu halde arayanlar...
Daha önce ağır şekilde eleştirdiğim halde taziye bildirenler...
Gelenler, gidenler...
Hepsine eksiksiz bir karşılık verememenin sıkıntısını çekiyorum.
*
Buradan bir “açık teşekkür” ederek borcumu ifa edemem, farkındayım.
Ama yine de deneyeceğim:
Mesaj yazana…
Telefon ile arayana…
Gelene, gidene…
Çok teşekkürler.
*
Ayrı ayrı hepinize...
Sabır dileklerinize...
Rahmet temennilerinize...
Acıyı paylaşmak için sergilediğiniz dayanışmaya...
Çok ama çok teşekkürler.
*
Acılar evinizden uzak olsun.
Mutluluklar sizinle olsun.
Sağ olun var olun…