Günümüz dünyasında insanlar birbirine pek de anlamaya çalışmıyorlar.Ego’lar had safhada teknolojik yaşam insanı da adeta robotlaştırmış ve bencilleştirmiştir.Daha doğrusu teknolojik yaşamın içinden merhameti ve vicdanı silmişiz. Robotlaşan, suni toplumların sıkıntısı meydanda.
Bir zamanlar dertleşme paylaşma diye bir şey vardı. Psikiyatr diye bir doktorda bilinmezdi. Bilinmezdi çünkü herkes birbirinin doktoru idi. Bedeli sunulan bir bardak çay, bir fincan kahve idi. Kahvenin hatırı gerçekten sayılırdı. Kompleks zaaf diye kavramlar yoktu. İnsanlarımız samimi ve içtendi, ruh sağlıkları sağlamdı ve dengeler yerindeydi.
Toplumda zaman zaman çoğumuz anlaşılmadığımızdan dert yanarız veya “bu dünyada dost kalmadı,hayat çok değişti” gibi sözlerle kıvranıp dururuz.Kıvranıp dururuz durmasına da meselenin derinliğine bir türlü inmeyiz.
