Temizlik hastalığında kişinin kendisinin, elbiselerinin ya da ev ve evdeki her şeyin kirlendiğini, tozlandığını ya da mikrop bulaştığını düşündüğünü ifade eden Dr. Üney, temizlik hastalığı olan kişide görülen davranışları şöyle sıraladı:
''Sürekli elleri yıkamak. Bu yüzden kişinin elleri soyulur veya egzama olur. Banyoda bir saati aşkın yıkanmak. Tuvalette uzun süre kalmak. Aşırı sabun ve dezenfektan kullanmak. Dışarıda giydiği elbiseleri eve girer girmez çamaşır makinasına atmak. Marketten aldığı her şeyi tekrar tekrar yıkamak. Her gün evi baştan sona temizlemek. Elbiseleri bir defadan fazla yıkamak. Yüksek su faturaları.''
Temizlik hastalığının başlangıcında kişinin aşırı temiz olarak algılandığını daha sonra çevresindekileri yormaya ve üzmeye başladığını kaydeden Dr. Üney, ''Birçoğu evi kirleneceği için misafir kabul etmez. Dışarıdan eşi veya çocuğu geldiğinde onların kapı önünde soyunmalarını ve eşyalarını çamaşır makinasına atarak hemen duşa girmelerini dahi isteyebilir. Ev kirlenecek diye evin odalarını kullandırmaz. Ev sürekli çamaşır suyu kokar. Temizlikle uğraşmaktan ailesine zaman ayıramaz duruma gelir. Giderek tahammülü azalır, çocuklarına aşırı kızabilir, hatta onlara şiddet uygulayabilir. Eşiyle veya birlikte yaşadığı kişilerle sürekli tartışır. Bazen eşini aşırı temizliğe zorlaması ve aşırı tartışmaları evliliğinde sorunlara hatta boşanmalara neden olabilir. Buna rağmen temizlik takıntısından vazgeçemez. Bu kadar insanın hayatını etkileyen bir hastalık mutlaka tedavi edilmelidir. Yakınları sürekli temizliği kafaya fazla taktın, biraz boş ver dese de bunun faydası olmaz. Tedavi için mutlaka psikiyatriye başvurması gerekir. Psikiyatrik tedavi biraz uzun ve zaman alıcıdır. Tedavide antidepresan ilaçlarla birlikte çeşitli psikoterapi yöntemleri kullanılmaktadır. Çevrede üzerine gitme tedavisi diye söylenen tedavi yöntemi ancak bir profesyonel kişi (Psikiyatrist/Psikolog) tarafından yapılmalıdır. Aksi takdirde bazen üzerine gittikçe temizlik hastalığı daha da artabilmektedir'' açıklamalarında bulundu.
