Koltuk ne kadar kötü, ne kadar vazgeçilmez…
Söz sahibinin dediği gibi;
“Sandalyeyi ayaklarınızın altına alırsanız sizi yüceltir,
Başınızın üstüne alırsanız sizi alçaltır”
Koltuk da oturan; dinleyenleri gördükçe coşar…
Koltuk emanetçisi; vazgeçilmez olduğuna inanır…
Koltukla buluşan; onun ebedi sahibi olduğunu sanır…
Buraya kadar koltuk kötü değildi aslında;
Emanetçisi idi o vasfın sahibi…
Koltuk da oturan merhametlidir,
Koltuğun sahibi; emanetçiliğinin farkındadır,
Koltuk sürekli üzerine bastığı bir eşyadır…
Bu koltuk sahibi erdemlidir…
İnsan fıtratı gereği; önce yükselir,
Coşar…
Azar…
İnsan; kaybettikçe anlar koltuğun eşya olduğunu…
Oysa; koltuğu,
Koltuğun eşya olduğunu bilen insanlara emanet etmeli…
Koltuğun emanetçisi; koltuğa eşya olduğunu unutturmamalı…
Ne mutlu o makam sahiplerine…
