Gevşemeyin, üzülmeyin,
Gayretkâr olun, yılmayın.
İnanç olsun siperiniz
Eğilmesin hiç seriniz.
El - ayak Öpüp dizüstü
Sürünmeyin ha yüzüstü
Ayakta ve dimdik olun
Belki bu hal üzre ölün
Şu söz hep söylene gelir
"Kahraman ayakta ölür"
Bu yüzden de nâmı kalır
Tarihlere şânı kalır
Savaş inanç ölçüsüdür
Sebâtsa onun süsüdür
Malı canı edin fedâ
Böyleydi ğuzât - şühedâ
Cennet zorluğun ucunda
Hak edenin avucunda
Güçlüklerle deviniriz
Zafer bulur seviniriz
Huzur güven böyle gelir.
Korkak İki kere ölür
Tevfîk ise Allah'tandır
Ölü rûha yeni candır
Ulu Yezdân bize yeter
Elimizden hep o tutar
Yeter ki lâyık olalım
"Hâk Yolu'na koyulalım
Bu yoldadır ekmek umut.
İlim, irfan ruhlara kût.
Aksi hezîmet demektir
Dünya ahret gam yemektir
Şu sözlerimi duyunuz.
Kulağınıza koyunuz.
Yoktur böyle Dünya'da bil,
İstiklâl Madalyalı İl
Kendini Kurtaran Şehir.
Kahraman'dır, çekmez kahir.
Geçmişi unutma ama
Oraya takılıp kalma.
Doğru mâkûl tut da bir yol
Durma yürü bahtiyâr ol.
Ama zahmetli seferdir.
Dayan ha sonu zaferdir
Kim ki çabasın artırmaz
Etrafı onu kurtarmaz.
Asıl görev yeni başlar.
Çoktur yapılacak işler
Önce plân kurulmalı.
Programa alınmalı.
Hedef doğru konur ise
Gayret fazla olur ise.
Başarmamak mümkün değil.
İnan ve işine eğil.
Israrla damlayan sular
Mermerleri bile deler
Bu damlalar birleşince
Sel olup da irleşince
Her bir şeyi öne katar
Ummân olup arzı tutar
İp de ipken taşı kesse.
Yok mu bundan bize hisse
Ferhat gibi azimli ol,
Maksûduna bulursun yol.
Bir dalga sâhile erdi,
Söylenip şu dersi verdi:
Yok olurum durur isem.
Var olurum yürür isem.
Hisset, terle ve çek zahmet
İnecektir derhal rahmet
Hâlik bile dâim faâl
Hareketsiz mahlûk muhal
Karıncadan ibret alın
Ne yorulun, ne de yılın
Karşılayın yazdan kışı
Aksatmayın sakın işi
Yollarda kalır yorulan.
Şu duygu olsan parolan:
Bir şey ki yapılacaksa,
Ve mutlaka olacaksa,
Ben değilsem kim yapacak?
Tek çiviyse de çakacak,
Şimdi değilse ne zaman,
Yapacağım deyip davran.
Tomurcuk tutmayan ağaç,
Odun olur gözünü aç.
Günlerimiz denk olmasın.
Yöremiz geri kalmasın.
Ayrılıkları atalım.
Gücümüze güç katalım.
Bölünmeyin de, birleşin.
Kök gövde, dalla gürleşin.
Kime olsa yardımcı yâr,
Çiftine gelir dünya dar.
Duvar olmaz yalınız taş.
Yaslanalım, gelin gardaş.
Tek bir arı bal yapamaz.
Yenilir, petek tutamaz.
Rahmet vardır toplulukta.
Ayrılmayın bir olup da,
Yek vücût gayret edelim.
Büyük dâvâlar güdelim.
Geriliğe açıp savaş,
Her konuda olalım baş.
Bu da Bilgi, işle olur.
El ele verişle olur.
Kalkınalım mânen, madden.
Oluru da budur cidden.
Merkez, İlçe hep el ele,
Yürüyelim İstikbal'e.
Her dem maksûda erelim.
Dünya ahret gün görelim.
Bir de hak yerini bulsun.
Büyük şehrimiz kurulsun.
Bu yer neslimize kalsın.
Kahraman Kent mâmur olsun
İMRAN Hoca’nın son sözü:
“Koru Rabb 'im cümlemizi.
Yüce Muhammed'ül-Emîn,
Şefâat et bize, âmîn!”