Çoğu çalışan yıllık izinlerinin tamamını kullanamıyor. Hatta iş yoğunluğundan veya farklı nedenlerle hiç izin kullanamayanlar var. Ancak bu hak kaybolmuyor. İşçinin hakları 4857 sayılı İş Kanunu ile korunuyor. Buna göre; işyerinde işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de içinde olmak üzere en az bir yıl çalışmış olan işçi yıllık izne hak kazanıyor.

5 YILDA BİR ARTIŞ

İşçiye verilecek izin çalışma süresi ve yaşa göre değişiyor. İzin, hizmet süresi 1 yıldan 5 yıla kadar (5 yıl dahil) olanların 14 gün; 5 yıldan fazla 15 yıldan az olanların 20 gün; 15 yıl (dahil) ve daha fazla olanların 26 günden az olamaz. 18 ve daha küçük yaştaki işçiler ile 50 ve daha yukarı yaştaki işçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi ise 20 günden az olamıyor.

İSPATI PATRONA AİT

Yasaya göre; izin zamanına denk gelen hafta tatili, ulusal bayram, genel tatil günleri yıllık izin süresinden düşülemiyor. Örneğin; 1 haftalık izne çıkan işçinin 3 günlük izni bayrama denk gelirse izin 4 gün sayılır. İşveren izni 1 hafta olarak yazsa da 4 gün olarak hesap edilir. Ayrıca, iznin kullanıldığını imzalı defter ve belgeyle işveren ispat etmek zorunda.

HESAPTA SON ÜCRET

Yeraltı işlerinde çalışan işçilerin yıllık ücretli izinleri 4’er gün artırılarak veriliyor. İşçi herhangi bir nedenle işten ayrıldığında, hak kazandığı izin sürelerine ilişkin paraları, sözleşmenin sona erdiği tarihteki (son) net veya brüt ücret üzerinden alması gerekiyor. İzin parası hesabı genelde net ücrete göre yapılıyor. net ücrete Asgari Geçim İndirimi (AGİ) dahil edilmiyor. Brüt hesapta ise vergi ve prim kesintisi oluyor.

FAİZİYLE ALINIYOR

İşveren izin parasını ödemeye yanaşmazsa arabulucu yolu açık. İzin ücretlerine ilişkin zamanaşımı süresi iş sözleşmesinin sona ermesiyle başlıyor. 1 Temmuz 2012’den önce doğan yıllık izin ücreti alacakları için zamanaşımı süresi 5 yıl. 1 Temmuz 2012’den sonrası için ise işçi 10 yıl içinde arabulucuya başvurabilir. Yıllık izin ücretine yasal faiz de işletiliyor.